Hoe term papier te schrijven en te rangschikken

Send

Het schrijven van term papers is vereist in bijna alle specialismen in instellingen voor hoger en voortgezet speciaal onderwijs. Ze worden beschouwd als het resultaat van de educatieve activiteiten van de student, een bevestiging van de kennis die tijdens het semester is opgedaan. Hoe schrijf je zelf een term paper: compileer de inhoud, schik een voorblad, voetnoten, lijst met referenties en toepassingen die dit artikel zal vertellen.

Een van de belangrijkste vereisten voor term papers is naleving van het minimaal toegestane volume. Het hangt van de volgende factoren af:
• specialiteit (technisch of humanitair),
• lerarenvoorkeuren,
• training,
• openbaar gemaakt onderwerp.

Studenten van de Faculteit Geschiedenis en Wijsbegeerte hoeven bijvoorbeeld geen scriptie te schrijven, waarbij de belangrijkste scripties op meer dan 20 pagina's gedrukte tekst worden geplaatst. Economische of technische disciplines vereisen echter een grotere openbaarmaking van het onderwerp, rekening houdend met praktische toepassingen (grafieken, tabellen, grafieken, enz.). Daarom zijn 25-30 pagina's vereist om een term paper correct te schrijven en een onderwerp te onthullen.

Wat de basisvereisten voor termpapier betreft, deze moeten worden uitgevoerd op vellen A4-formaat (aan één zijde), in gedrukte vorm. Voorheen kon de docent de voorwaarde stellen om een cursusproject handmatig te schrijven, maar nu wordt het op geen enkele universiteit geoefend.

Pagina's zijn genummerd beginnend met de titelpagina, maar het nummer zelf staat er niet op. De standaardsecties van het document (inleiding, conclusie, referentielijst, hoofdstukken van het hoofddeel) bevinden zich op afzonderlijke bladen.

Een afzonderlijke vereiste is het unieke karakter van het cursuswerk. Het wordt automatisch gecontroleerd met speciale programma's. Er is geen algemene norm die een specifiek uniek cijfer vastlegt voor alle cursusprojecten, daarom stellen leraren meestal hun eigen eisen (bijvoorbeeld niet minder dan 70% op basis van de resultaten van plagiaattoetsen). Het is gemakkelijk om de originaliteit van een werk te vergroten als je het in je eigen woorden schrijft. In discussies over filosofie of sociologie is het bijvoorbeeld mogelijk om de tekst opnieuw te formuleren zodat het verificatieprogramma een goed resultaat oplevert.

Titelpagina

Cursussen beginnen met een titelpagina. De titelpagina van de cursus, evenals de titelpagina van de samenvatting, moeten in overeenstemming zijn met de vereisten van de universiteit, een voorbeeld hiervan is te vinden in de richtlijnen die werden uitgegeven om de term paper te voltooien. Als er geen trainingshandleiding is, kunt u een voorblad volgens GOST uitgeven.

Voorbeeld van voorblad

Inhoud schrijven (cursuswerkplan)

Om een term "uitstekend" te schrijven, moet veel aandacht worden besteed aan het ontwerp van de inhoud. Het cursuswerkplan (project) is een korte lijst van alle secties en hoofdstukken van het hoofddeel op een apart blad. Standaard eisen:

Houd er bij het opstellen van een plan rekening mee dat elk volgend hoofdstuk in naam en inhoud logisch verbonden is met het vorige. Aan het einde van het werk moet het voltooide document één geheel blijven en geen verzameling afzonderlijke artikelen.
Uit de titel van de sectie (paragraaf) moet duidelijk zijn wat erin wordt besproken.
Herhaal dit niet wanneer u een nieuwe sectie aanroept. Dezelfde kopjes zijn niet toegestaan.
De sectietitel moet uit één zin bestaan.

Een voorbeeld van de inhoud van het cursuswerk

Afhankelijk van de vereisten voor werk, kunt u het hoofddeel in twee hoofdstukken verdelen: theorie en praktijk. Hoofdstukken kunnen worden onderscheiden in Romeinse cijfers, terwijl paragrafen in het Arabisch worden genummerd. Zo'n indeling vereenvoudigt het lezen en analyseren van het werk en laat zien dat je echt alle aspecten van een bepaald onderwerp hebt overwogen.

Hoe een inleiding te schrijven

Veel leraren evalueren de mate van vertrouwdheid van de student met het onderwerp werk precies op de introductie. Daarom moet het schrijven en ontwerpen van de inleiding serieus worden genomen.

Een voorbeeld van kennismaking met het cursuswerk

De standaardstructuur van de inleiding tot het cursusproject:

De relevantie van het onderzoek. Hier moet je schrijven waarom je term papier belangrijk is, hoeveel het overeenkomt met moderne realiteiten.
Het probleem van onderzoek. Dit zijn een of meer vragen die u moet beantwoorden bij het schrijven van een scriptie. Gewoonlijk worden de vragen niet opnieuw geformuleerd, maar worden ze in dit gedeelte opgeschreven, beginnend met de woorden "wat", "wat", "welke", enz.
De doelen en doelstellingen van het onderzoek. Als u handelt volgens het standaardschema, moeten er 4 alinea's zijn:
- Om speciale literatuur te bestuderen.
- Overweeg sleutelconcepten.
- Het praktische doel is om te zoeken naar materiaal, enz.
- Ontwikkeling van persoonlijke aanbevelingen.
Object en onderwerp van onderzoek. Beschrijving van de processen die zich voordoen met het onderwerp van studie - dit is het object. Het onderwerp is waar dit onderzoek op gericht is.
De onderzoekshypothese is een veronderstelling die moet worden bevestigd of weerlegd als gevolg van werk.
Onderzoeksmethoden - methoden die zijn gebruikt om onderzoek en analyses uit te voeren over het geselecteerde werkonderwerp.

Hoe een term paper te schrijven

Het proces bestaat uit opeenvolgende stappen:

onderwerp selectie
selectie van literatuur
cursusplan ontwikkeling,
analyse van theoretische bronnen en schrijven van het eerste hoofdstuk,
verzamelen, samenvatten van statistieken, feiten, experimenten uitvoeren en de verkregen gegevens formatteren in de vorm van grafieken, tekeningen, tabellen - uitwerking van de invulling van het tweede hoofdstuk,
een inleiding en conclusie opstellen,
cursusontwerp volgens standaardvereisten.

Hoe het hoofddeel te schrijven

Het grootste deel van het cursuswerk (project) moet worden geschreven, verdeeld in 2 hoofdstukken - theoretisch en praktisch. In sommige gevallen is het toegestaan om een scriptie van 3 secties in te vullen: één theoretisch en twee praktisch (analytisch en ontwerp). Er zijn andere opties om in hoofdstukken en paragrafen te verdelen, afhankelijk van de specifieke vereisten voor term paper.

Het theoretische gedeelte is een beschouwing van het te bestuderen probleem, rekening houdend met reeds voltooide werken van binnenlandse en buitenlandse auteurs. Hier vormt en onderbouwt de student zijn standpunt met betrekking tot de doelstellingen van het onderzoek, bouwt theoretische veronderstellingen over hoe de taken die aan het begin van het werk zijn ingesteld, moeten worden opgelost.

Het analytische deel van het onderzoek is het zoeken en identificeren van factoren die in het echte leven het onderwerp van het onderzoek beïnvloeden. In de conclusies van dit deel is het niet alleen nodig om bepaalde factoren aan te geven, maar ook om hun tekortkomingen te vermelden, en om na te denken over hoe deze tekortkomingen kunnen worden verholpen.

Het projectgedeelte (praktisch) omvat de ontwikkeling en praktische toepassing van methoden voor het oplossen van de geïdentificeerde problemen, evenals de resultaten van hun toepassing. Een term paper over economie geeft bijvoorbeeld een beoordeling van de economische efficiëntie van het testen van door studenten ontwikkelde methoden, en een pedagogisch paper geeft de resultaten van herhaalde experimenten.

Cursus onderwerp

Volgens de vastgestelde volgorde wordt het gekozen uit de lijst die door de afdeling wordt voorgesteld. De student heeft het recht om zijn eigen onderwerpen aan te bieden, de relevantie ervan te rechtvaardigen en aan te tonen dat het onderzoek:

betrekking hebben op de theorie en praktijk van de bestudeerde discipline,
kruisen met de specialiteit van de auteur of werkervaring (bijvoorbeeld opgedaan voordat hij naar een universiteit ging of stage liep),
dienen als een hulpmiddel om de opgedane kennis te verdiepen.

Als een onderwerp aan deze drie criteria voldoet, zal het afdelingshoofd het initiatief zeker ondersteunen.

Cursussen kunnen worden opgenomen in het diploma als een integraal onderdeel ervan, daarom is het raadzaam om bij het kiezen van een onderzoeksrichting te worden geleid door het continuïteitsbeginsel en zich aan een enkel onderwerp te houden.

Hoe een conclusie te schrijven

Concluderend is het gebruikelijk om conclusies en aanbevelingen te schrijven over het probleem dat in de cursus aan de orde komt. Om de conclusie van de term paper zo goed mogelijk weer te geven in de essentie van het document, is het de moeite waard om dit al te onthouden bij het schrijven van de inleiding. Dat wil zeggen, de relevantie, het doel van het werk, de problemen en taken van de studie - dit alles moet worden besloten, waarin het uitgevoerde werk wordt beschreven.

De eenvoudigste manier is om kleine conclusies uit het hoofdgedeelte te schrijven aan het einde van elk hoofdstuk en deze vervolgens samen te voegen tot één geheel. Dan zal de leraar begrijpen dat je het onderwerp volledig hebt begrepen en klaar bent om de vraag in elke sectie te beantwoorden.

Literatuur

Referentiebronnen moeten algemene theoretische en toegepaste gebieden van het onderwerp omvatten. De selectie moet worden gestart door de door de curator aanbevolen basis te bekijken en de lijsten bij de onderwerpsprogramma's en plannen van de seminars. De volgende stap is de vorming van een bibliografische lijst op basis van systematische bibliotheekcatalogi, de nieuwste tijdschriftpublicaties (hun volledige register wordt afgedrukt in het laatste nummer van het jaar).

Vertrouwd raken met de literatuur begint met het meest recente werk, dat geleidelijk overgaat in eerdere werken. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan artikelen, boeken, recensies, proefschriften, die de discutabele of problematische aspecten van het onderwerp behandelen.

Life hack:

Om het nut van de inhoud van elke bron snel te waarderen, is het niet noodzakelijk om de kunst van het snel lezen te beheersen. Het is voldoende om de annotatie, inleiding, inhoudsopgave of inhoud en de index van toepassingen te bekijken. Een dieper begrip van de betekenis zal helpen bij het bekijken van de eerste zinnen van paragrafen en illustraties. Als de inhoud voldoet aan de zoekcriteria, kunt u de studie gedetailleerd bestuderen.

Van de juiste teksten op de kaarten worden uittreksels gemaakt van de belangrijkste bepalingen met vermelding van de titel van de publicatie, de naam van de auteur, de naam van de uitgever (tijdschrift), publicatiedatum, paginanummer waaruit de geciteerde informatie wordt getrokken.

Records zijn handiger om op afzonderlijke bladen te bewaren, die vervolgens eenvoudig gegroepeerd kunnen worden op vragen en aspecten van het onderwerp. Het is gemakkelijker om met elektronische bronnen te werken - al deze bewerkingen kunnen niet handmatig worden uitgevoerd, maar door in Word-bestanden op te slaan, maar niet alle waardevolle actuele ontwikkelingen worden snel op internet geplaatst.

Een voorlopig overzicht van het cursuswerk wordt gelijktijdig met de analyse van literaire bronnen gegoten, het definitieve plan wordt goedgekeurd door de curator, maar tijdens het schrijven kan het worden aangepast.

Het belangrijkste is om de logica van de presentatie te schetsen om de opeenvolging van fasen te onthullen om het doel van de studie te bereiken - beweging van de analyse van academische posities naar de overweging van de pragmatische aspecten van het onderwerp en kort samengevat.

Referenties (bibliografische lijst)

De referentielijst verwijst naar de verplichte secties van het cursusproject. Het omvat alle literaire publicaties, wettelijke documenten en informatiebladen die de student gebruikt bij het schrijven van een scriptie.

Bij het opstellen van een lijst met referenties volgens GOST voor elk boek of artikel, moet een korte beschrijving worden gemaakt, die de volgende punten bevat:
• achternaam en voorletters van de auteur,
• boektitel of artikeltitel,
• plaats van publicatie,
• naam van de uitgever,
• jaar van publicatie van een boek of artikel,
• aantal pagina's.

Apps

De aanwezigheid van applicaties geeft aan dat de student het onderwerp van de term paper zo grondig en grondig heeft onderzocht dat een deel van de informatie buiten het kader moest worden geplaatst. Typisch worden tabellen, foto's, krantenknipsels en gelijkaardig materiaal daar geïntroduceerd.

Regels voor applicatieontwerp:
1. Elke toepassing moet op een afzonderlijk blad worden geplaatst.
2. Alle aanvragen moeten worden vermeld in de tekst van het cursusproject (bijvoorbeeld "Zie bijlage 2").
3. Als de nummering onhandig is, worden Russische letters gebruikt (Bijlage A, Bijlage B, enz.). Dienovereenkomstig zijn cijfers of tabellen van applicaties genummerd zoals "Figuur B.1" of "Tabel A.3".
4. Als de applicaties volumineus blijken te zijn en het onmogelijk is om ze op één afgedrukte pagina te plaatsen, wordt "Vervolg van de applicatie" met het nummer bovenaan het nieuwe blad aangegeven. De pagina's van de applicaties zelf hoeven niet genummerd te zijn.

Tekst ontwerp

Termpapier wordt in een teksteditor getypt in Times New Roman-lettertype in zwart, maat 14. Bij het afdrukken wordt de staande afdrukstand van het document geselecteerd.

Automatische woordafbreking is toegestaan, waarbij de hoofdtekst en koppelingen zich in de breedte bevinden. Documentmarges: boven en onder elk 20 mm, links 30 mm, rechts 10 mm. De rode lijn begint op een afstand van 1,5 cm van de velden.

Verschillen in het ontwerp van koppelingen ten opzichte van de hoofdtekst: grootte 12, evenals een enkel streepje tussen de regels in plaats van anderhalve.

Alle vermelde parameters worden meestal standaard ingesteld in de Microsoft Word-teksteditor.

Waar te beginnen met het schrijven van term papier

Allereerst is het noodzakelijk om duidelijk te begrijpen wat een term paper is en waarom het nodig is. Dus, de student is jouw wetenschappelijk onderzoek naar het gekozen onderwerp. Je schrijft het niet alleen omdat je naar de universiteit bent gegaan, dus je moet vijf en de goedkeuring van leraren krijgen. Tijdens het schrijven van een scriptie consolideer je de in de praktijk opgedane kennis en breng je deze in praktijk.

Om al het monumentale werk alleen en zonder externe hulp uit te voeren (behalve onze adviezen en aanbevelingen van de leraar), moet je een duidelijk actieplan ontwikkelen. Dus waar begint het thuisland, d.w.z. term papier? Met een onderwerpselectie! Tenzij ze natuurlijk niet voor jou is gekozen, omdat deze traditie van het willekeurig verspreiden van term papers wijdverbreid is. Als je vrije wil behouden blijft, probeer dan een onderwerp te nemen dat niet alleen voor jou, maar ook voor de samenleving interessant is. Laat dit een brandend probleem zijn, waaraan u uw onschatbare bijdrage zult leveren.

Nadat je een onderwerp hebt gekozen, ga je op zoek naar materiaal: ga naar de bibliotheek, boekhandels en internet! Raadpleeg de elektronische catalogi van verschillende bibliotheken, waar u proefschriften en andere wetenschappelijke artikelen over uw onderwerp vindt. Bekijk de lijst met bronnen op basis waarvan artikelen op Wikipedia zijn geschreven. Vergeet niet dat uw bronnen niet ouder dan vijf jaar mogen zijn - relevante informatie wordt op prijs gesteld in de term paper.

De volgende stap is het opstellen van een werkplan bij benadering. Als je leraar ondersteunend en in een goed humeur is, neem dan het risico om hem in dit stadium om hulp te vragen. De poging is mislukt? Onderzoek welke punten worden gemarkeerd in de geselecteerde bronnen, maak er een van, rangschik de componenten in een logische volgorde en in overeenstemming met het algemeen geaccepteerde cursuswerkplan.

Theoretisch en praktisch gedeelte

De inhoud van het cursuswerk kan abstract, computationeel, grafisch, rapportage, experimenteel, praktisch, complex zijn.

De basis van het verloop van elk type bestaat uit twee delen:

I - theoretisch met een overzicht van het probleem in een historisch overzicht, rekening houdend met verschillende bestaande benaderingen van de oplossing,
II - praktische, geschetste taken en manieren om ze op te lossen.

Beide kunnen kwalificerende secties en subsecties (paragrafen) bevatten die verband houden met de logica van de beschrijving van het onderwerp. Vanwege de specificiteit, complexiteit en schaal van het onderwerp kan het aantal toegepaste hoofdstukken worden verhoogd tot vier of meer.

Het praktische gedeelte bevat materialen die de uitvoering van de toegewezen taken bevestigen: rapporten over experimenten, tabellen, figuren, foto's, grafieken, tekeningen. Volumetrische illustraties van elk type worden gemaakt in de bijlage bij de cursussen.

Actueel materiaal moet:

vergezeld van een link naar de bron,
beknopt en zo informatief mogelijk zijn,
het is gemakkelijk om te vergelijken wanneer er een vergelijking nodig is (equivalente eenheden, bedenktijd, enz.),
betrekking hebben op significante tijdsperioden (maanden, kwartalen, decennia), indien bedoeld om een trend aan te tonen,
gepresenteerd in de vorm van tabellen, diagrammen (voor de duidelijkheid, digitale gegevens).

Het praktische deel van de cursussen weerspiegelt niet alleen het niveau van assimilatie van kennis, maar ook het vermogen van de auteur om buiten de kaders te denken, verantwoordelijkheid te nemen voor beslissingen en effectief te handelen: het is niet tevergeefs dat het rapport de nadruk legt op het verdedigen van de meeste tijd en aandacht, en in de beoordeling wordt deze sectie geëvalueerd met " meest verslaafd. "

Inleiding en conclusie

Het inleidende hoofdstuk en het laatste deel worden geschreven aan het einde van de belangrijkste fasen van het project. De inleiding geeft een korte samenvatting van de essentie van het onderzoek, de conclusie bevat conclusies voor elke sectie en ondersteunt hun argumenten. In sommige gevallen is het raadzaam om in de finale de theoretische en praktische betekenis van het onderzoek te benadrukken, opties te voorspellen om de ontwikkeling van het onderwerp voort te zetten, om de prioritaire taken aan te geven die in de toekomst moeten worden geconcentreerd.

Registratie van term paper volgens de huidige regels

De vereisten voor de formele en inhoudelijke kant van de cursus zijn vastgesteld door GOST's: 7.1-2003, 7.0.12-2011, 7.82-2001, 7.83-2001, 7.9-95, 7.80-2000, 7.32-2001, 7.0.5-2008, 7.12-93, 2,105-95.

Sjabloon voor een cursusproject of werkstructuur:

Veel universiteiten vereisen het ondersteunen van het werk met een annotatie, als optie - een samenvatting (in ieder geval bevindt zich een korte beschrijving achter de titelpagina), en bereiden een presentatie voor ter bescherming. Voor cursusprojecten wordt in de regel een afzonderlijke toelichting opgesteld.

Hoeveel pagina's moeten er in de cursus werken, bepaalt de afdeling. Het standaardvolume is van 20 tot 40 afgedrukte pagina's.

Secties beginnen met een nieuw blad. Bovenaan in het midden staan hun namen zonder punten, in hoofdletters getypt: INHOUDSOPGAVE, HOOFDSTUK 4, BIBLIOGRAFIE.

Het lettertype dat de voorkeur heeft voor de tekst is Times New Roman van ten minste de 12e, maar bij voorkeur de 14e grootte, regelafstand is 1,5.
gebieden:
- onder en boven - elk 2 cm,
- links - 3 cm
- rechts - 1,5 cm.
- de rode lijn of alinea-inspringing, indien aanbevolen in het voorbeeld uit de handleiding van de kathedraal, is 1,3 cm.

De algemene paginering voor alle hoofdstukken van het cursusproject staat in Arabische cijfers langs de onderkant van het blad, beginnend bij de tweede: de titelpagina is opgenomen in het totale aantal en wordt beschouwd als de eerste, maar wordt niet gemarkeerd met een kolom door de algemeen aanvaarde norm. De inhoud van de toepassingen is niet inbegrepen in de totale hoeveelheid werk, dus u hoeft de bladen niet te nummeren met materialen die niet in het hoofdonderdeel zijn opgenomen.

De referentielijst mag alleen bestaan uit bronnen die zijn uitgewerkt tijdens het schrijven van een scriptie of die in de tekst zijn vermeld. GOST stelt niet het vereiste minimum vast voor de studie van wetenschappelijke artikelen en documenten, maar om kwalitatief hoogstaand onderzoekswerk uit te voeren zijn meestal minimaal 20-25 werken vereist. De primaire bronnen zijn:

in de volgorde van verwijzingen naar hen,
alfabetische volgorde.

Ongeacht de gekozen ontwerpoptie worden de eerste posities in de bibliografie gegeven aan wetgevingsdocumenten en de laatste aan links naar internetbronnen. Wet- en regelgevingen worden gerangschikt op wettelijke prioriteit:

internationaal,
Grondwet van de Russische Federatie,
Codes (in alfabetische volgorde),
wetten van de Russische Federatie (in chronologische volgorde),
Besluiten van de president van de Russische Federatie (op datum)
handelingen van de regering van de Russische Federatie (in de volgorde van goedkeuring),
vestigingsinstructies, orders, voorschriften, besluiten van ministeries (van ouder naar nieuwer).

Voorbeeld van het alfabetisch ontwerpen van een lijst met referenties

Verwijzingen en voetnoten

Dit zijn geen synonieme concepten. De term "voetnoot" betekent een verklarende tekst die onderaan de pagina wordt geplaatst en gescheiden door een regel. Het kan vertalingen van woorden of citaten uit teksten in een vreemde taal, aantekeningen, bijbehorende definities, bibliografische referenties bevatten - ze worden meestal gebruikt in term papers.

Een bibliografische referentie bestaat uit informatie over het genoemde document of publicatie: auteur, titel, uitgever, jaar van uitgave, enz. En kan zijn:

in de tekst - het staat tussen haakjes,

tekstueel - tussen vierkante haakjes verwijst naar de bron uit de bijgevoegde bibliografie,

subscript - wanneer aanvullende informatie wordt verstrekt onderaan de pagina onder de regel.

Gedetailleerde instructies voor het maken van links naar elektronische bronnen (materiaal van internet) worden verstrekt door GOST 7.0.5-2008. Voorbeelden voor de meest voorkomende gevallen:

De uitdrukking "Toegangsmodus" en zijn equivalenten ("Toegang vanaf ...", enz.) Kunnen worden vervangen door de internationale afkortings-URL, die staat voor Unified Resource Locator - in het Engels Uniform Resource Locator.

Hoe je een tabel in de cursus kunt opstellen, beveelt GOST 7.32-2001 aan:

Niet-omvangrijke samenvattende grafische systematische berekeningen worden onmiddellijk in de tekst geplaatst (en als de pagina geen volheid toestaat, worden deze overgebracht naar de volgende), volumineus - in de toepassing.
Zowel end-to-end nummering van tabellen is toegestaan, als afzonderlijk voor elke sectie.
Bij het overbrengen naar het volgende blad is het niet nodig om de algemene naam en koppen van de grafiek te herhalen - er staat geschreven: "Vervolg van tabel 8". In plaats van kolomnamen worden Arabische cijfers gebruikt.
Als een invoer van één woord in de rijen van een tabel moet worden herhaald, kan deze na het eerste schrijven worden vervangen door aanhalingstekens. Om de identieke informatie van twee of meer woorden niet herhaaldelijk te reproduceren, wordt eerst de uitdrukking "Hetzelfde" geschreven, daarna wordt een enkel of dubbel pictogram neergezet. " Dubbele cijfers, speciale tekens, chemische formules en merken mogen niet worden vervangen door aanhalingstekens.
Het ontbreken van gegevens in de regel wordt aangegeven met een streepje.
De namen van kolommen en rijen (zonder eindpunten!) Zijn hoofdletters, ondertitels worden geschreven met een kleine als ze een voortzetting van de zin zijn, en met een grote als ze een afzonderlijke gedachte uitdrukken.
De grootte van het lettertype van de tabel kan kleiner zijn dan het lettertype voor de voorste tekst.
Het is niet nodig om scheidingslijnen te trekken tussen lijnen en grafieken als hun afwezigheid de perceptie van gegevens niet belemmert.

In de laatste fase worden de materialen die op A4-vellen zijn afgedrukt, in een mapmap gestikt als de universiteit geen lente-firmware of een andere manier nodig heeft.

Zelfs het perfecte ontwerp van een scriptie bespaart u niet van problemen wanneer de inhoud een eenvoudige compilatie is van fragmenten uit de ontwikkelingen van anderen. Helaas is plagiaat in de wetenschappelijke gemeenschap niet ongewoon, maar strikt strafbaar, daarom is een unieke tekst boven alles. Als het lenen van testprogramma's de originaliteit van ten minste 70% bepaalt, kunt u het werk veilig doorgeven aan de leraar. Wanneer het gekoesterde percentage naar nul neigt, moet je het werk opnieuw doen zodat het door anti-plagiaat gaat.

Maar de werken zullen niet worden verspild. Zelfs als een carrière in de wetenschap geen vitale prioriteit is, kan een universitair afgestudeerde die weet hoe hij zelf een scriptie schrijft en de regels van het ontwerp beheerst, gemakkelijk zakelijke correspondentie uitvoeren, praktische analyses uitvoeren: bedrijfsplannen, conclusies, technische rapporten, beoordelingen opstellen - kortom alles doen wat een specialist met een hogere opleiding zou moeten kunnen doen.

De structuur van het cursuswerk

Aan de slag wordt aanbevolen in het hoofddeel, dat is onderverdeeld in theoretische en praktische hoofdstukken. Na voltooiing wordt meestal een inleiding samengesteld, waar het nodig is om de relevantie van het cursuswerk te bewijzen, en een conclusie die de inleiding daadwerkelijk weerspiegelt. De laatste fase is het maken van inhoud, een titelpagina en een lijst met referenties, evenals eventuele applicaties. Overweeg de inhoud en het ontwerp van elk element van de cursus in de volgorde waarin ze verschijnen.

Inhoud

Dankzij de mogelijkheden van MS Word wordt inhoud automatisch in slechts een paar klikken gedaan. Er zijn alineanummers, koppen en punten die naar paginanummers leiden. Om de functie probleemloos te laten werken, moet u de pagina's vooraf nummeren (niet handmatig, maar opnieuw automatisch, met behulp van de optie "Paginanummer" op het tabblad "INVOEGEN") en de koppen van het eerste en tweede niveau correct ontwerpen met de knop STIJLEN.

Nu bent u klaar om inhoud te maken. Plaats uw cursor waar deze zou moeten verschijnen. Dit is de pagina na de titelpagina. Klik op de knop "LINKS" en vervolgens op "INHOUDSOPGAVE" en selecteer het eerste item in het pop-upmenu "Inhoudsopgave automatisch aanvullen". Geniet van het wonder.

Als u later de cursustekst hebt gewijzigd, afzonderlijke items hebt toegevoegd, verplaatst of verwijderd, moet u de inhoud bijwerken. Dit gebeurt ook automatisch. Klik op de inhoudsopgave en vervolgens op de pop-upknop “UPDATE TABLE”.

Als je wilt, kun je de inhoud natuurlijk handmatig compileren en bijwerken, zonder de automatische functies van MS Word te gebruiken, maar dit kost veel tijd.

Dit is het belangrijkste onderdeel van het cursuswerk, het wordt gelezen door de docent, dus je moet proberen alles perfect te doen. In de structuur van de introductie van de cursus moeten de volgende items zijn opgenomen:

Relevantie. Hier moet je je onderwerpkeuze rechtvaardigen en het belang ervan voor de samenleving bewijzen. Geef een korte beschrijving van de stand van zaken die wordt bestudeerd en onthul welke bijdrage uw onderzoek kan leveren.
Het probleem. Wijs op het conflict dat zich in het bestudeerde veld voordoet, op de onverzoenlijke tegenspraak die u met behulp van uw wetenschappelijk werk zult proberen op te lossen. Bijvoorbeeld, "witte vlekken" in eerder uitgevoerde onderzoeken, of een gebrek / teveel aan het bestudeerde fenomeen.
Object. Dit is het antwoord op de vraag welke sfeer van zijn onder je aandacht valt. Ontdek bij welk vakgebied uw term paper hoort.
Onderwerp. Dit is een afgeleide van het object, zijn component. Hij is meer geconcentreerd en duidelijk gearticuleerd.
Doel. Hier deel je je onderzoeksplannen. Waar wil je naartoe komen? Hoe ben je van plan de gemeenschap te helpen?
Taken. Dit zijn de stappen die je gaat volgen op weg naar het doel. Gewoonlijk worden in de introductie drie tot zes taken weergegeven, en ze zijn zo gerangschikt dat elke volgende stap dichter bij het bereiken van het doel komt.
Hypothese. Hier bouw je aannames die je tijdens het werk zult bevestigen of ontkennen. Traditioneel zijn er twee hypothesen in de term paper: de eerste voor bewijs, de tweede voor ontkenning.
Theoretische en methodologische basis. Op dit punt moet u de belangrijkste uit een lijst met bronnen selecteren en kort vermelden om de aandacht van de lezer te trekken.
Onderzoeksmethoden. Ontdek welke methoden u gaat gebruiken voor uw wetenschappelijk onderzoek. Het is belangrijk dat ze divers zijn en analyse / synthese, modellering, classificatie en andere omvatten.

Alle bovenstaande items moeten beginnen met een rode lijn en hun namen moeten vetgedrukt worden gemarkeerd. Het volume van de introductie varieert van 1 tot 3 pagina's.

Hoofdgedeelte

Het eerste hoofdstuk van het hoofddeel is theoretisch. Het moet de theoretische en methodologische basis onthullen die u in de inleiding hebt genoemd. Dit is een soort literaire beoordeling, een gedetailleerde en gedetailleerde analyse van de gebruikte bronnen. Zorg ervoor dat u de analyse van wetenschappelijke werken aanvult met uw mening, vergelijk verschillende materialen, zoek naar gemeenschappelijke kenmerken en verschillen, beschrijf in detail de mening van elke auteur. Raak de geschiedenis van de studie van uw onderwerp aan, volg de evolutie ervan en wijs aan het einde van het eerste hoofdstuk op de tegenstrijdigheden die zijn geïdentificeerd in de theoretische berekeningen van verschillende onderzoekers, stel manieren voor om ze op te lossen. Vergeet niet om links naar citaten te leggen en probeer niet letterlijk uit de bronnen te schrijven, het is belangrijk om het hoofdidee over te brengen, het in uw eigen woorden te beschrijven, dan hoeft u het anti-plagiaat niet te omzeilen als er problemen ontstaan met de originaliteit van de term paper.

Het tweede en derde hoofdstuk van het hoofddeel zijn analytisch en praktisch. Hier beschrijft u uw eigen analyse of studie, verdeelt u deze in fasen en geeft u vervolgens de conclusies. De paragraaf wordt afgesloten met aanbevelingen voor het oplossen van het in de inleiding aangegeven probleem, over het verbeteren van de huidige situatie.

Bij het voorbereiden van het tweede hoofdstuk van het cursuswerk is het belangrijk om al je vaardigheden te demonstreren en theoretische kennis in de praktijk te brengen. Alle informatie die in het eerste hoofdstuk is gespecificeerd, moet in het tweede hoofdstuk worden bevestigd met behulp van formules, berekeningen, grafieken en diagrammen.

De theoretische en praktische hoofdstukken bestaan uit verschillende paragrafen, die elk hun eigen taak uitvoeren, zoals aangegeven in de lijst in de inleiding. De hoofdstukken moeten worden aangevuld met algemene conclusies.

Conclusie

Dit element van het cursuswerk vat de algemene resultaten samen en beantwoordt de vragen die in de inleiding zijn gesteld. Hier moet u de resultaten van het onderzoek beschrijven, uw eigen mening uiten, met redenen omklede conclusies trekken.

De procedure voor het opstellen van een conclusie is vergelijkbaar met die in de inleiding en hun punten zijn hetzelfde. Eerst moet u de relevantie van het onderzoek bevestigen en vervolgens de problemen bespreken en aangeven hoe uw werk dit kan oplossen. Schrijf daarna gedetailleerd op hoe je je doel hebt bereikt, welk resultaat je hebt bereikt. Om dit te doen, moet u uitleggen hoe u elk van de taken hebt opgelost. Het is belangrijk om de hoge waarde van uw onderzoek te rechtvaardigen en te bewijzen dat uw ideeën op grote schaal moeten worden geïmplementeerd.

Het wordt aanbevolen om de conclusie te beginnen met de formulering: "Dus ...", of "Op basis van het uitgevoerde onderzoek", of "Samenvattend kunnen we zeggen dat ...".